گروه معدن: یکی از رایجترین روشهایی که برای پرعیارسازی سنگآهن به کار میرود استفاده از جداکنندههای مغناطیسی یا مگنتهاست، که دارای خاصیت مغناطیسی بسیار قوی بوده و علاوه بر قدرت بالای جذب روشی ارزان و کارآمد تلقی میشود و از سویی دیگر توانایی جداسازی ناخالصیها را نیز دارند.
در واقع دستگاههای جداکننده مغناطیسی که با یک مغناطیس دائمی ایجاد شده است از داخل یک سیمپیچ جداکننده مغناطیسی قوی ایجاد میشود که سنگهای دارای خاصیت جذب را از مواد فاقد این خاصیت جدا میکند.
بدین ترتیب میتوان سنگهای مغناطیسی را از سنگهای غیرمغناطیسی جدا کرده و سپس کانی اکسید آهندار را پر عیار کرد. بیشتر ناخالصیها مانند انواع فسفاتها و ترکیبات گوگرد فاقد خواص مغناطیسی بوده در نتیجه در پایان این کار از سایر مواد مغناطیسی جدا میشوند.البته بیشتر اکسیدهای آهن کم و بیش خاصیت مغناطیسی دارند اما سیلیس، سیلیکات و کربنات کلسیم از خاصیت مغناطیسی کمتری برخوردارند.
سنگآهنهایی با عیار ۳۵ تا ۵۵ است
سیداحمد مشکانی، استاد دانشگاه به صمت میگوید: سنگآهنهای ایران دارای عیاری بین ۳۵ تا ۵۵ است اما برای اینکه عیارشان به بالای ۶۰ برسد باید از روشهای پرعیارسازی استفادهکرد، تا برای صادرات هم مناسب باشد.وی میافزاید: مگنتها از ۵۰۰ تا ۳ هزار واحد شدت جذب برخوردار هستند که در کانیهای مختلف که خواص مغناطیسی متفاوتی دارند استفاده میشوند بنابراین برای پرعیارسازی سنگآهن و رسیدن به استانداردهای مطلوب از روشهای جذب مغناطیسی استفاده میکنند.وی خاطرنشان میکند: یکی از روشهای بسیار مهمی که برای پرعیارسازی سنگآهن بهکار میرود، مگنتسپراتورها یا جداکنندههای مغناطیسی هستند که به دو دسته سپراتورهای خشک و سپراتورهای تر تقسیم میشوند.
وی اظهار میدارد: وقتی قیمت جهانی سنگآهن پایین است باید عیار آن ۶۰ باشد اما زمانی که قیمتها بالا میرود، عیار ۵۲ نیز در بازارهای جهانی قابلقبول است. در نتیجه، پرعیارسازی مواد در بازارهای جهانی با توجه به افزایش و کاهش قیمتها تغییر کرده و از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی درباره روشهای مختلف بیان میکند: روش مگنتی روشی است که در آن امکان جداسازی باطلهها باتوجه به میزان مغناطیس وجود دارد که به آن خاصیت فرومغناطیسی میگویند اما در هماتیتی به خاطر خاصیت پارامغناطیسی امکان جداسازی با این روش وجود ندارد.
(گروه معدن – برگرفته از روزنامه صمت مورخ 1394/02/20)